Oyun Grubu

Anne-bebek forumlarında ve bloglarda çoğu kez annelerin oyun grubu arayışında olduklarında görüyorum. Herkesin amacı belli çocuk kendi yaşıtları (aydaşları :) ile birlikte vakit geçirsin, oyun oynasın, sosyalleşsin. Aslında oturduğu yerde çocuğun yaşıtı olmayanlar için gerçekten faydalı bu oyun grupları. Birçok anaokulunun düzenlediği ücretli oyun grupları var, çocuğa yaşına uygun gruba götürebiliyorsunuz. Birde Gymboree, mygym gibi dünya para bayılıp çocuğunuzu götürebileceğiniz yerler var. Neticede çocuğun yalnızca oyun oynayacağı düşünülünce o kadar paraya acıyorum ben doğrusu. Bazende düşünüyorum nasıl bir topluma dönüştük ki çocuklar oyun oynasın diye para vermeye hazır hale geldik, ironik değil mi? biz çocukken etrafta oyundan bol ne vardı, sokağa çıkmak yeterliydi. Biz bebekken de komşular varmış, akrabaların çocukları, kardeşler vs. derken hiçbir çocuk aman yalnız kalacak, sosyalleşemeyecek diye endişelenmezmiş anne-babalar.

Biz "modern" çağ anne babaları çocuğumuz hiçbir şeyden geri kalmasın istiyoruz ve bunun için elimizden geleni ardımıza koymuyoruz afferin bize. Oysa bazı şeyler o kadar basit ki mesela internette harıl harıl oyun grubu aramak yerine eve yakın bir parka gitmek ve çevrenizde sizinkiyle yaşıt olan bir veletin annesine merhaba demek :) hep hayret etmişimdir parklarda çocuklar ne kadar çabuk arkadaş edinirler değil mi? hemen beraber bir oyun oynamaya başlarlar oysa yetişkinler için ne zordur tanımadığın birine merhaba demek, tamam belki çocuklar için bir iki çift laf edilir ama ondan öteye geçilemez bir türlü. Oysa iyi ki şimdi sevgili arkadaşım olan Asu geçen kış soğuk bir Şubat gününde parkta bana merhaba dedi. Evet hava soğuktu ama ikimizde bebeklerimizi gezmeye çıkarmıştık, Güney ve Poyraz'ın arasında 2,5 ay var ve şimdi çok iyi kankalar çünkü o zamandan beri o kadar çok görüştük ki çocuklar kendilerini kardeş bile sanıyor olabilir :) Derken gene bir park günü bu sefer küçük hanım Zişan'ın annesi Sedef ile tanıştık ve o da grubumuza dahil oldu. İşte size para verip bulamayacağınız bir oyun grubu oluşmuş oldu. Zaten oyun gruplarıyla ilgili yaptığım okumalarda bizimkilerin yaş grubu için en idealin 3 çocuk olduğu ve daha fazlasının kaosa neden olabileceği yazıyordu. En fazla 5 çocuğa kadar çıkmakta fayda var daha fazlası çocukları da anneleride yoruyormuş.

İşte o gün bugündür bizim üç kafadar beraber takılıyor, bazen Güney'in abisi Erol'da bizimkilere eşlik ediyor. Çok tatlı oyunlar oynuyorlar, bazen birbirlerine vuruyorlar, bazen kızıyorlar, bazen ağlıyorlar ama genelde iyi anlaşıyorlar. Dediğim gibi oyun grubunuzu bilgisayar başında aramayın, gidin bir parka alın size mükemmel arkadaş adayları :) Bizimkilerin tesadüf yaşları da çok yakın en küçük Poyraz 13 aylık, Zişan 14, Güney 15 aylık dolayısıyla gelişimleri vs.de paralel gidiyor. Resimleri Zişan'ın evinde çektim, malum havalar soğuyunca artık evlerde buluşuyoruz. Yalnız Zişan kapı zilinde bile oynayan bir yavru olduğundan onun dans etmediği bir kare saptanamadı :) , her resimde eli kolu bir yeri oynuyor kızın ya çok komik :)

İşte bunlar da haydutlar çetesinin üyeleri, Poyraz "abi sen dvd'yi boz, ben telefonu halledeyim" :)))