Araba galerisinden içeri girince çok güzel bir bölüm yapmışlar ki Poyraz buraya bayıldı Arçelik fabrikasında ürettikleri tüm elektronik aletler fakat aletlerin hepsinin dışı şeffaf ve bunlara birer düğme yapmışlar bu düğmelere basınca aletler çalışıyor. Bizimkinin zaten evdeki en büyük zevki çamaşır ve bulaşık makinelerinin düğmelerine basıp boşken bile çalıştırmak olduğundan bunları keşfedince bayıldı. Onlarca kere bulaşık makinesini çalıştırıp hayretle izledi


Burada ayrıca ilk üretimlerinden itibaren çeşit çeşit bilgisayarlar, her tarafı şeffaf bir Fiat otomobil, bisikletler bir sürü ilgi çekici şey vardı. Bu bölümün üst katını tamamen çocuklara ayırmışlar ki buraya da ben bayıldım. Matematikle öğreniyorum tarzı atölyeler düzenleniyormuş burada daha büyük yaş grubu çocuklar için çok güzel çalışmalar olduğundan eminim bizimki şimdilik etrafta koşturdu oynadı objeleri inceledi. Daha küçük çocuklar için çok da güzel bir oda yapmışlar ama nedense önünde bir zincir vardı ve lütfen girmeyiniz yazıyordu tabii Poyraz daha okuma bilmediğinden ve minik bir fare olduğundan zincirin altından süzüldü ve odaya daldı. Biz içeri girmedik o odada etrafı keşfetti sağı solu inceledi babasıyla kovalamaca oynadı ve kendince eğlendi. Otomobil galerisinin hemen yanına güzel şirin bir cafe yapmışlar fiyatlarda gayet makul orada oturup çay içtik simit yedik, Poyraz’ın karnını doyurdum dinlendik. Bu arada müze gayet bebek sever bir yer hem girişte bebek arabası temin ediyorlar (yanımızda taşımasak bile olurmuş) girişte bebek alt değiştirme odası, daha büyük çocuklar için tuvalet adaptörü bile var. Bu açıdan tebrik ediyorum müze yetkililerini insanlardaki bebekle müzeye mi gidilir bakış açısını kırmak adına güzel şeyler bunlar. Girişin üst katında Rahmi Koç için özel bir bölüm yapılmış dünyadan topladıkları, ödülleri, hatıra eşyaları envai çeşit nesne sergileniyor. Ayrıca odasını yapmışlar buraya ben yalnız çıktım bebek arabasıyla çıkmamak için ama aklım aşağıda kaldığından hızlıca gezdim biran kafamı çevirince karşımda Rahmi Koç’u gördüm :) o kadar gerçekçi bir heykel hayatımda görmemiştim doğrusu insanda gerçekmiş hissi uyandırıyor. Arada yol geçiyor yolun karşı tarafında bir bina daha var ve orası da çok büyük gerçi merdivenlerle iniliyor alt katlara ve bebek arabasıyla bu kısmı biraz zor geldi bize büyük bir salon denizcilik ve havacılıkla ilgili şeylere ayrılmış. Bir kamara yapmışlar içeri girince birisi konuşmaya ve gemiyi anlatmaya başlıyor Poyraz onu çok sevdi sesin nereden geldiğini anlamaya çalıştı uzun süre. Ayrıca uçak motorları koymuşlar ve gene bir düğmeyle simülasyon yapabiliyorsun uçağın motoru çalışıyor ve sesi çıkıyor bizimki bunlara da bayıldı tabii. En çok da pilot maketini sevdi önce acaba gerçek mi diye gidip dizine dokundu sonra baktı adam hareket etmiyor yanına gitti maketi seviyor

Benim de çok merak ettiğim ,önünden geçerken gelelim bir gün deyip sürekli ertelediğim bir yer burası. Bende bu kadar büyük olduğunu tahmin etmiyordum. Sayeniz de hazırlıklı gideriz artık :))
YanıtlayınSilHelede evinize yakınsa kesin gidin bize baya uzak olmasına rağmen gittik ve ben çok beğendim gerçekten.
YanıtlayınSilbiz de Ayaz 16 aylıkken gitmistik.. Ayaz Celik robottan korkmustu o zaman ama genel olarak hem cok eglendi hem de sevdi.. ben de boyle guzel bir muze gordugum cin sasirmis ve cok keyif almistim. gercekten de cok buyuk biz de aynen yarisini ancak gezebildik..
YanıtlayınSil