23.Nisan nedeniyle çocuklar için çok güzel etkinlikler düzenlendi ve bizde Poyrazla bir çoğuna katıldık. Çocuk bayramını doya doya yaşadığını düşünüyorum :) Kutlamalara Cumartesi sabahından başladık. İlk olarak Ülker'in Sinema Şenliği kapsamında tüm Türkiyede çocuklara ücretsiz armağan ettikleri Sevimli Kahramanlar filmine gittik. Hayatımda bir ilke imza atıp 11 seansında sinemaya gitmiş oldum :)
Bu Poyrazla birlikte gittiğimiz 4.filmdi ve en uzun izlediği film oldu. Filme arkadaşları Onur ve Derinle birlikte gitmiştik hepside severek izledi , hatta ben çocuklardan daha çok beğendim filmi , gayet başarılıydı. 1,5 saat süren filmin yarısında çıkarız diye düşünüyordum ama son 10 dk. kalana kadar izlemeyi başardı Poyraz. Normalde evde TV izleme alışkanlığı olmadığından ve poposunun üzerinde oturabilen bir canlı olmadığından bir yerde sabit oturup birşey seyretmek ona göre değil pek. Sinema tiyatro alışkanlığını kazandırmaya çalışıyorum yavaş yavaş. Çıkışta Ülker çocuklara minik kutularda hediyeler dağıttı. Bizim afacanların hepsini birarada çekeyim dedim ama başaramadım zira benim oğlum poz vermeyi pek sevmiyor.
Filmden sonra 4 çocuk ve annesi taksiye doluşup Suadiye sahiline indik. Sahilde Minika Çocuk Şenliği vardı ama biz gittiğimizde henüz yeni kuruluyordu. Bizde sahilde tren yapıp yürüyerek bir çay bahçesine attık kendimizi..
Amacımız burada çocukların karnını doyurup bir çay içmekti fakat çay bahçesi denize sıfır olduğundan çocukları masaya oturtmayı başaramadık. Hepsi birlikte denize taş atmaca, kumları elleriyle kazıp büyük taş bulmaca, sahilde koşturup annelerinin yüreğini ağzına getirmece gibi oyunlar oynamayı tercih ettiler, çok da eğlendiler... Derin'in sahile gelir gelmez "anne tatile mi geldik" sorusuna çok güldüm...
Biz deniz kenarında oynarken bir yandanda Minika Şenlik çadırı kuruluyordu, çocukları sahilden zorla koparık şenlik alanına ulaştık. Bir aslan bir maymun maskotuyla ancak bu kadar eğlenilirdi. 3 haydut Poyraz, Onur ve Ali Tuna maskotlara bayıldı , kuyruklarını çekiyorlar , sürekli ellerini tutmak istiyorlar, acayip sevdiler.
İki tanede şişme oyuncak kurmuşlardı bizimkiler birazda orada oynadılar ve şenlik alanıyla ilgileri orada bitti kendilerin şenlik çadırının hemen yanındaki parka attılar uzunca bir sürede parkta oynadılar. Biz sabah evden çıkarken hava yağmurluydu ona göre giyinmiştik ama sahilde çok güzel güneş açtı hepimiz soyunup dökünüp parkta oynadık çocuklarla.
Eve saat 4te döndük ve bütün gün gezen Poyraz büyük bisikletimi alıcam parka gidicem diye ağlamaya başladı o anda çocuğu dövmek istediysemde kendimi tuttum ,yahu bütün gün gezdirsem gene yaranamıyorum çocuğa. Parka gitmek istiyorum diye diye ağlayarak yorgunluktan uyuyakaldı :) Uyanınca dayanamayıp onu parka götürdüm tabii ki :) Günümüz burada da bitmedi Ada & Poyraz akşam yemeğinde buluşup baş başa mantı yediler :)) tam yemekten sonra acayip bir sağanak yağmura yakalandık kendimizi eve zor attık evde de 2 saat oynamaya devam ettiler ve buna rağmen halen uykuları gelmemişti :)) Allahım yazarken yoruldum ne kadar uzun ama bir o kadar da güzel bir Cumarteymiş :)
Çocuklar gibi şendiniz yani:))))) Benim içinde çok anlamlı 23 Nisan elimden geldiğince kızım için dolu dolu geçmesini sağlıyorum.
YanıtlaSil