Bozcaada Gezisi-1

 

Bozcaada’ya hayatımda bir kere 1994 yılında gitmiştim aradan 18 sene geçmiş bende adada baya değişmişiz haliyle J 14 yaşında gönüllü olarak çalıştığım Otistikler Derneğiyle birlikte burada kamp yapmıştık ve her gönüllünün bir çocuğu vardı benimki Edirne’den gelen Arda’ydı  5 yaşında sarışın, mavi gözlü tatlı mı tatlı bir çocuktu , maalesef konuşmuyordu ama ikimiz o kampta ne güzel anlaşmıştık. Arda ilk defa anne-babasından ayrı kalmıştı, ben onun ablası olmuştum birlikte uyuyup, birlikte uyanıyor bütün gün birbirimizden ayrılmıyorduk, 18 sene sonra adaya bu sefer kendi oğlumla gelmek nasip oldu ve neden daha önce eşimle gelmemişiz diye düşündüm zira ada çok gelişmiş belki ada halkı bu durumdan memnun olmayabilir ama bence çok güzel olmuş çünkü tüm mekanlar adaya uygun mimaride ve dekorda yapılmış, her yerin ayrı ayrı resmini çektim ve hepsine bayıldım doğrusu.

Yakın olsa Bozcaada’ya her hafta sonu gitmek isterim o kadar sevdim yani ama maalesef ulaşım epey zahmetli.  Biz karayoluyla Edirne üzerinden Çanakkale’ye ulaştık oradan Geyikli iskelesine gittik ki yol biraz bozuktu ve yaklaşık 5 saat sürdü. Geyikli iskelesinde normalde saat başı olması gereken gemi kalkışları yoğun dönemlerde gemi dolunca kalkma moduna geçiyormuş , gemi geliyor doluyor ve kalkıyor sizde onun geri dönmesini bekliyorsunuz.  Zaman zaman burada 3 saatlere varan beklemeler söz konusu oluyormuş, biz arabayı iskeleye bırakıp Geyikli sahilindeki tek çay bahçesinde bir şeyler yedik. İskelenin sağı solu plaj ve ilginç bir şekilde deniz çok temiz görünüyordu ve denize giren bir sürü insan vardı.

 

Bozcaada’ya gitmeden önce kalınacak yerler konusunda baya bir araştırma yapmıştım. Bozcaada’da çok sayıda otel ve pansiyon mevcut ve bunların çoğu oda kahvaltı konseptiyle çalışıyor. Tekrar arayıp uğraşmayın diye fiyat aldıklarımı yazayım J Fiyatlar 2 kişi oda kahvaltı 2012 Ağustos ayı fiyatlarıdır Karaf Bağ Evi 150 TL, Adabahçe Pansiyon 160 TL , Harmani Tatil Çiftliği 180 TL, Mitos Otel 200 TL, Ege Otel 200 TL,  Alesta Otel 200 TL, Bağbadem Tatil Çiftliği 200 TL , Aika Otel 215 TL, Katina Guest House 230 TL , Pelazzi Tatil Çiftliği 250 TL, Armagrandi Otel 250 TL, Aral Tatil Çiftliği 260 TL , Çapraz Resort 300 TL. Biz bu fiyatını yazdıklarımdan hiçbirinde kalmadık J Ben çiftlik konseptli bir tatil olmasını istediğimden Ataol Tatil Çiftliğinde kaldık, çok da memnun kaldık orayı tanıtan ayrı bir yazı yazacağım.

 

Nihayet gemiye bindikten sonra 45 dk. Gibi bir sürede adaya ulaştık. Yol umduğundan uzun ve yorucu geçtiğinden ilk işi otelimizi bulmaya çalıştık ve Ataol yerine Aral tatil çiftliğine gittik J isimleri karıştırmışım bide ısrarla rezervasyonumuz vardı diyorum adama bu vesileyle Aral’ı da görmüş olduk bahçesinde hayvanlar olan güzel bir yer , bir dahaki gelişimizde tercih edebiliriz. Yeşillikler içinde çocuklar için çok uygun bir mekan. Neyse eşyalarımızı sırtlayıp doğru oteli bulduk ve yerleştik, eşim çok yorgun olduğundan biraz uyudu bizde Poyraz’la bahçede oynadık. Tatil çiftliği deyince insan bir sürü hayvan görmeyi bekliyor ama çiftlikteki tek hayvanlar etrafta özgürce dolaşan kazlar ve kümeslerindeki tavuk ve horozlardan ibaretti. Olsun bizimki kazları bile çok sevdi devamlı ortalıkta sürü halinde dolaşıyor olmaları hoşuna gitti.

 

Adadaki pek çok işletme oda kahvaltı konseptiyle hizmet veriyor fakat bizim otelimiz yarım pansiyon o akşam otelde ilk yemeğimizi yiyoruz, yemek başarılı, meze ,salata, meyve, tatlı çeşitleri yanında bir çeşit ana yemek seçebiliyorsunuz. Yemekten sonra adanın gece hayatını keşfe çıkıyoruz. Otelimiz merkeze arabayla 10 dk. Bile sürmeyecek mesafede, merkezde ciddi bir otopark sıkıntısı var biz genelde kalenin hemen önündeki ücretli otoparkı kullandık, zira sokaklar dar ve park edecek yer yok. İlk gece durağımız adaya iner inmez sizi karşılayan ilk mekan Polente. İsmini adanın en batı ucundaki fenerden almış. Mavi masa sandalyeleriyle çok hoş bir mekan sadece içki servisi yapılıyor, yiyecek namına hiçbir şey yok. İçki ve güzel müzikler var. Biz önce Poyraz’ı bebek arabasında gezdirip uyuttuktan sonra Polente’nin akşam olunca sokağa attığı masalarından birine kurulup ada şaraplarından tatmaya başladık. Ada’da çok sayıda şarap üreticisi var hepsinin şarabından tattım sanırım ve hepsi de birbirinden güzeldi.

 

İlk gecenin yorgunluğuyla otelimize döner dönmez uyuduk. Ertesi sabah otelde kahvaltımızı ettik, kahvaltıda oldukça başarılıydı özellikle adaya özgü ev yapımı reçellere bayıldım. Bu yaz bol bol denize girdiğimizden illa denize girelim gibi bir derdim yoktu aksine adayı gezmek bana daha eğlenceli geldiğinden öğlene kadar otelde keyif yapıp öğlen gibi dışarı çıktık. Poyraz’ı uyuttuktan sonra merkezde harika bir restoran olan Asmalı Meyhane’de öğle yemeği yedi. Adanın lezzetleri diye ayrı bir yazı yazacağım zira yaz yaz bitmeyecek kadar harika şeyler yedik, içtik kısacık tatilimizde.  Karnımızı doyurduğumuzda Poyraz hala uyumaya devam ediyordu ki bu çok nadir anlardan biridir J hemen makinemi alıp kendimi ada sokaklarına attım ve babası Poyrazla bir cafede dinlenirken bende Bozcaada sokaklarını tek başıma gezdim.  Kocaman bir çınarın altına kurulu çay bahçesini merkez olarak alıp yukarı doğru çıkıp sağlı sollu bütün sokaklara girdim çıktım, harika yapılar gördüm. En ilginç yerlerden biride Kabak Atölyesiydi J

 

Adada açılan işletmelerin çoğu mimari olarak çok hoş sokaklarda gezdikçe her rastladığım yere bayıldım, hepsi çok şirin, özenli ve adaya uyum sağlamış mekanlar. Poyraz’ın uykusu çok uzun sürmediğinden ada sokakları gezimi istemeyerek son verdim.

 

Birlikte kaleye girdik, Poyraz kaleye tek kelimeyle bayıldı yani bu kadar seveceğini tahmin etsem sabahtan akşama kadar orada vakit geçirirdik o derece zaten kale için ayrıca bir yazı yazacağım. Biz gittiğimizde akşam olmuştu artık gene de 2 saatten fazla vakit geçirdik kalede. Kaleden çıkınca park park diye tutturan oğlumla park bulup oynadık. Bodrum, Çeşme, Bozcaada nereye gitsek illa bir park bulduk zaten.  Oradan rotayı sahile çevirdik, limanın hemen kıyısında kalenin önünde çok güzel kafeler, restoranlar var akşam gelip kahve içmek üzere buraları adresledik.

 

Gelmeden önce yaptığım araştırmalarda güneşin batışını mutlaka rüzgar tirbünlerinin oradan izleyin diye çok yerde okumuştum bizde öyle yaptık. Güneşin batmasına yakın adanın bir ucunda olan – Ayazma yolundan gidiliyor – rüzgar tiribünlerinin yanına gittik ve muhteşem bir gün batımı izledik. Güneş tam 8e birkaç dakika kala battı ve biz çok az kısmını yakalayabildik, ertesi günde aynı yere gelmek üzere oradan ayrılıp otelimize döndük. Denize girmedik ama harika bir gün geçirdik ada sokaklarında.